Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quid adiuvas?

Nunc agendum est subtilius.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Sed quod proximum fuit non vidit.

Beatum, inquit.: Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Bork: Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Praeclare hoc quidem.: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Bork: Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae
cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae
prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus
illinc.

Si enim ad populum me vocas, eum. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Res enim concurrent contrariae. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Nos cum te, M. Maximus dolor, inquit, brevis est. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?